Δημοσιογραφικό απόρρητο

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα και κυρίως την υπόθεση Ζαχόπουλου, παρακολουθούσα τις προάλλες Ελληνική Τηλεόραση, όταν και συζητήθηκε το θέμα του δημοσιογραφικού απορρήτου.

Πιο συγκεκριμένα, κατηγορούσαν ο Ευαγγελάτος και ο Στρατής Λιαρέλης τον Ανδριανό (δεν τον γνώριζα προηγούμενως, είναι ο υπέυθυνος του γραφείου τύπου του Μεγάρου Μαξίμου)  ότι δεν δίνει στη δημοσιότητα το όνομα του δημοσιογράφου που του έδωσε το DVD. Δημοσιογράφος λοιπόν κατηγορούσε δημοσιογράφο. Κόρακας έβγαζε κοράκου μάτι. Έλεγε ο Ευαγγελάτος ότι: αν εγώ έχω μία πληροφορία και την δημοσιοποιήσω στο μέσο που δουλεύω, προτιμώ να πάω φυλακή παρά να πω ποιος μου την έδωσε. Αλλά επιδή τον τρώει και η περιέργεια λέει: όταν είσαι γραφείο τύπου του πρωθυπουργού δεν έχεις μέσο και άρα πρέπει να πεις ποιος στο δωσε… Klein Mein Fraulein προσθέτω εγώ.

Για μένα δεν υπάρχει δημοσιογραφικό απόρρητο και μαλ…κίες. Αν έχεις πληροφορίες για κάποια απάτη, για κάποιο σκάνδαλο ή τέλος πάντων για ότιδήποτε σπηλώνει υπολήψεις, πας στον εισαγγελέα και καταθέτεις όλα όσα ξέρεις (δηλαδή και το που βρίκες τα στοιχεία). Το να φωνάζεις τον εμπλεκόμενο και να κάνεις εκπομπή στυλ “Τριανταφφυλόπουλου”, οπότε και γίνεται live η δίκη του ανθρώπου την υπόληψη του οποίου σπηλώνεις, ή το να λες κάτι χωρίς να το αποδεικνύεις και χωρίς να λες από που πήρες τις πληροφορίες είναι τριτοκοσμικό και παραπέμπει σε άλλα καθεστώτα. Απολυταρχικά.

Σχετικά τώρα με το θέμα Ζαχόπουλου, έχω να πω: Προφανώς από πίσω υπάρχει πολύ ψαχνό. Παράνομοι διαγωνισμοί, αποχαρακτηρισμοί ακινήτων, εκβιασμός, σεξ κτλ κτλ. Καπνός υπάρχει πολύς και σίγουρα θα υπάρχει και πολύ φωτιά. Η κατάσταση αλλάζει μέρα με τη μέρα. Εχθές ήταν ερωτικός εκβιασμός, σήμερα είναι παράνομο κύκλωμα κτλ κτλ. Ας περιμένουμε να τελειώσουν οι έρευνες και μετά ας βγάλουμε συμπέρασμα. Από σεβασμό και μόνο προς την οικογένεια του Ζαχόπουλου και για όσο ο ίδιος είναι στην εντατική και άρα δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του.